Originalitet er avvik frå det konvensjonelle, og vanlegvis ikkje særleg slitesterkt. God og varig originalitet er sjeldan.
Dei fleste vil føretrekka det dei er vane med. Ungar vil ofte høyra dei same historiene om igjen, ubegripeleg mange gonger. Me vaksne òg, men på ein annan måte. Det er sjeldan me les den same boka ti gonger, men kanskje festar me oss ved ein sjanger og les ti variantar av den same historia.
Nokre går i religiøse samlingshus og høyrer dei same tinga kvar veke. Til grunn for dette ligg ein tanke om at gode ord ikkje kan seiast for ofte. At utan stadige påminningar gløymer me kva som er viktig og misser retninga, gjer dumme ting, nyttar den avgrensa tida vår på dårlege måtar, og så vidare.
Religiøse ritual kan tena som døme på korleis ein kan ta kontroll over repetisjonane. Ofte kan me ha nytte av påminningar som set tilværet i eit vidare perspektiv. Religiøs eller ikkje, dei fleste opplever dette, men det er nok ikkje like mange som nyttar det aktivt, som stadig går attende til kjelda. Anten det er ein tekst, ein stad eller eit kunstverk, så vil det gjera godt å komma attende dit. Det vil hjelpa med å stryka ut krøllane frå kvardagen.